Minęło prawie 25 lat, odkąd niektórzy z nas spotkali się na Kongresie w Sahagún, upamiętniającym stulecie Fray Bernardino de Sahagún. Po tym kontakcie nastąpiły konferencje w Tuluzie, Madrycie i można powiedzieć, że wyłoniła się grupa polska. Zorganizowaliśmy wspólnie wiele konferencji, niektóre opublikowaliśmy, organizowaliśmy seminaria i konferencje i/lub w nich uczestniczyliśmy, a także odbyliśmy wzajemne pobyty na uniwersytetach. Wzrosliśmy pod względem liczebności i jakości pracy do tego stopnia, że ​​mogę śmiało stwierdzić, że w tej grupie znajdują się czołowi badacze dziedzin, którymi się zajmujemy.

Wzrost ten obejmował przyjmowanie nowych badaczy, kończenie ich prac doktorskich i poszukiwanie stabilizacji akademickiej, co zawsze było problematyczne. W rzeczywistości propozycja utworzenia sieci certyfikującej powiązania międzynarodowe dla swoich członków zrodziła się z rozmowy, podczas której zaproponowano, w jaki sposób moglibyśmy współpracować, aby poprawić perspektywy nowych badaczy, a przy okazji docenić wszystko, co mamy. robiliśmy razem przez te lata.

Większość z Was pozytywnie, a nawet entuzjastycznie zareagowała na tę inicjatywę, zatem wydaje się, że czas przejść na wyższy poziom. Co możemy i co chcemy zrobić?